Recenzja: Ø [Phase] - Frames of Reference [2013]

Wiele się wydarzyło odkąd w latach osiemdziesiątych w Detroit po raz pierwszy zatętniło techno. Zrodzone z westchnień do Kraftwerk i Morodera, z piwnic przeniknęło do towarzystwa z klasą, by następnie stać się ofiarą grupy ignorantów, metkujących nim niemal wszystko, co wyniknęło z kontaktu człowieka z elektroniką. Napiętnowany 'prawdziwy' gatunek wrócił więc do podziemia, rozbrzmiewając wieloma udanymi debiutami i kontynuacjami, tym samym rozwijając prężną sieć splecioną jednostajnym, lecz pełnym hipnotycznej energii rytmem. Pochodzący z Wielkiej Brytanii Ashley Burchett / Ø [Phase], oddawaniem zakazanej strony nocnych metropolii za pomocą złowrogich muzycznych syntetyków zajmuje się od trzynastu lat. Robi to głównie pod skrzydłami belgijskiej wytwórni Token, która ukoronowała współpracę wydając debiutancki album producenta, będący nie tylko pierwszym długograjem w katalogu labelu, ale też jedną z najlepszych technicznych opowieści w 2013 roku.

Ponad dekada przepaści pomiędzy zaczątkowym releasem, a Frames of Reference, to okres wystarczający by stwierdzić, że Burchettowi nigdzie się nie spieszy, a kalendarz i wszelkie naciski fanów ma za nic. Obserwacje te poparte zostają ponad godziną materiału osiadłego w ciemnych zakamarkach detroitowych (zarówno techno jak i electro) oraz minimalowych, sięgających też po rozwiązania eksperymentalne: 'Binary Opposition (Process 3)' stwarza napięcie za pomocą dub techno, a także daje syntezatorowe złudzenie przestrzenności, szybko zmieniające się w duszną klaustrofobię. Następujący po nim 'The Bwiti Initiate' lęk wymazuje motorycznym jak fabryczna taśma produkcyjna wkręcaniem, przypominając kultowy duet Drexciya, natomiast umieszczony pod trójką 'Distracted' to już niepokojąca psychodelia, która początkowo odrzuca rozsypaniem i off-beatową melodią, lecz nazwą podpowiada gdzie leży problem – wystarczy skupienie i wszystko wskakuje na miejsce. Regularne 'Dirtro II' dopełnione zostaje brzmieniem maracasów, a On The Edge to coś, co zaciekawić powinno sympatyków twardej i jednostajnej strony Gesaffelsteinowej natury, która w śladowych ilościach przedostaje się również do 'Misaligned'. 'Perplexed' oraz 'Just Another Dance' ofiaruję syntetycznej melodii rzadką na FoR okazję przejęcia kawałka, lecz odbiera ją w 'Shadow Caster' będącym ścianą dźwięku z masą wbitych w nią zębów należących do wszystkich na taki ciężar nieprzygotowanych. 'Self Deceit' kończy tak jak 'Binary Opposition (Process 3)' rozpoczął, czyli odrobiną dubu przystrojonego atmosferą grozy. Bywa różnorodnie, ale cały proces dawkowania i przyswajania dźwięków przebiega zadziwiająco płynnie, co wznosi omawiany krążek bardzo wysoko, bo wyprodukować 'brzmiący jak wszystkie inne, duh' techno album tylko pozornie jest łatwo. Wiele zależy od napięcia i klimatu. Ø [Phase] wie w czym rzecz i w momencie kiedy tak łatwo o pewnych siebie 'gigantów', którzy nudą tulą do snu, on sprawia, że sen napawać będzie słuchaczy strachem.

Pomimo kariery pełnej pozytywów i realizacji zawodowej jako inżynier masteringu z wyższej półki, artysta wciąż nie jest na tyle popularny, żeby udzielać dziesiątek wywiadów rozkładających jego twórczość na czynniki pierwsze, dlatego warto poznać go przez jego płytę. Frames of Reference nie odpowie może na wszystkie pytania, lecz na pewno postawi sprawę jasno: Burchetta śmiało stawiać można w jednym rzędzie ze sprawdzonym Dettmanem, Klockiem i resztą labelu Ostgut Ton; do owianego miejskimi legendami klubu Berghain pasuje jakby nigdy z niego nie wychodził, a jego następnej płyty powinien wyglądać każdy fan stylistyki zimnego i 'betonowego' techno. Niestety, mając na uwadze zamiłowanie Ø [Phase]'a do nieśpiesznego dążenia do celu, wspomniani fani do tego czasu przemienią się z imprezowiczów w zmęczonych rodziców, a zmęczeni rodzice w wygrzewających się na słońcu emerytów, którym nie w głowie pompujący beat o niepokojąco niskim basie.

Ocena: 8/10

1. Binary Opposition (Process 3)
2. The Bwiti Initiate
3. Distracted
4. Dirtro II
5. On The Edge
6. Perplexed
7. Misaligned
8. Just Another Dance
9. Shadow Caster
10. Self Deceit